((کشته ی عریان))

دوش یاران خبر سوختنش آوردند

صبح خاکسترخونین تنش آوردند

یا رب این کشته عریان کدامین عرصه است؟

که زبازار تجرد کفنش آوردند

این گلی بود که از خلوت خوشبوی بهار

بهر پرپر شدن اندر چمنش آوردند

لحظه ی سرخ اجابت زشفا خانه ی وصل

مرهم تازه ی داغ کهنش آوردند

آن که چون سرو سهی بدرقه شد با گل اشک

اینک از معرکه چون نسترنش آوردند

نویسنده : واحد شعر شهدا » ساعت 7:25 عصر روز 89/12/13